หลังจากที่ การ์ตูน น้องสาวคนเดียวของกิ๊บ ได้รับ Daily จากพี่สาว และได้นำเรื่องราวของดอกไม้แห้งมาเป็นแรงบันดาลใจ และสร้างผลงานการเขียนเรื่องสั้นออกมา และได้รับรางวัลเป็นครั้งแรก นับจากวันนั้น วันเวลาผ่านมาจนกระทั่ง การ์ตูน เรียนจบชั้น ม.ปลาย และได้เข้าศึกษาต่อในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง กลางเมืองหลวง ซึ่งเป็นเวลาเดียวกับที่ กิ๊บ ได้งานทำเป็นที่แรก หลังจากที่ตระเวนหางานมานาน สองพี่น้องคู่นี้ ถือว่าเป็นคู่ที่รักกันมากทีเดียว เมื่อใดที่การ์ตูนพยายามเขียนบทความ เรื่องสั่น แล้วติดปัญหา คิดไม่ออก เขียนไม่ดี จนรู้สึกท้อแท้ มักจะได้รับกำลังใจ และคำแนะนำที่ดีจากกิ๊บเสมอ และเมื่อใดที่กิ๊บรู้สึกเหนื่อยล้า รู้สึกท้อแท้ จากการตระเวนหางานทำทีแสนจะยากลำบาก ทุกครั้งที่กลับถึงบ้าน การ์ตูนก็มักจะมีน้ำเย็นชื่นใจ และบทความดี ๆ ที่พึ่งเขียนเสร็จมาให้พี่สาวอ่านเป็นคนแรกเสมอ
ทั้งสองพี่น้อง ต่างคนก็ต่างมอบกำลังใจให้กัน ดูแลซึ่งกันและกันตลอดมา นับตั้งแต่ที่คุณพ่อและคุณแม่ได้จากไปเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์ เมื่อ สิบกว่าปีที่แล้ว จนถึงทุกวันนี้ กิ๊บก็สามารถสร้างรายได้ด้วยตัวเองจากงานประจำที่พึ่งจะได้ทำ ส่วนการ์ตูน ก็สามารถหารายได้และค่าเล่าเรียน จากการเขียนบทความให้กับเว็บไซด์แห่งหนึ่ง ทุกวันหยุด ทั้งสองก็จะมาช่วยกันเรียบเรียงบทความของการ์ตูน จนการ์ตูนเริ่มมีชื่อเสียงด้านการเขียนจากผู้ที่เข้าชมเว็บไซด์ที่การ์ตูนส่งงานให้อยู่ แต่การ์ตูนเอง ก็ยังไม่ลืมที่จะเก็บรายละเอียดของเรื่องราวที่ผ่านมา ลงใน Daily ของดอกไม้แห้งเสมอ ทุกครั้งที่การ์ตูนเปิดหน้าแรก ก็มักจะหยุดแวะอ่านเรื่องราวของดอกไม้แห้ง รางวัลแห่งความภาคภูมิใจ ทุกครั้ง
แต่แล้ว ความสุขของสองพี่น้อง ในบ้านหลังนี้ ก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไป เมื่อกิ๊บ เริ่มที่จะมีปากเสียงกับ ป๊อบ คนพิเศษของกิ๊บ ที่คบกันมาตั้งแต่สมัยเรียน จนกระทั่งความไม่เข้าใจกัน ทำให้ป๊อบเลือกที่จะเดินออกไปจากชีวิตของกิ๊บ โดยที่การ์ตูนได้รับรู้เรื่องราวทุกอย่างที่เกิดขึ้น มันเป็นช่วงเวลาที่ตกต่ำที่สุดในชีวิตของกิ๊บ กิ๊บในตอนนี้เปลี่ยนแปลงไปเป็นคนละคน จากที่เคยร่าเริง พูดคุยหยอกล้อเล่นกันกับการ์ตูนอย่างสนุกสนาน กลับกลายเป็นคนที่ซึมเศร้า เงียบขรึม ใบหน้าดูเคร่งเครียด และดูโศกเศร้าอยู่ตลอดเวลา ถึงการ์ตูนจะคอยปลอบใจอยู่บ่อยครั้ง ก็ไม่อาจจะบรรเทาความโศกเศร้าของพี่สาวได้ การ์ตูนไม่รู้จะทำอย่างไร อยากจะให้พี่สาวกลับมาเป็นคนเดิม แล้วการ์ตูนก็เริ่มรู้สึกเครียดมากขึ้น เพราะงานที่รับมาก็ต้องรีบส่ง แต่ก็เริ่มจะส่งไม่ทัน เพราะต้องดูแลพี่สาวควบคู่ไปด้วย การ์ตูนจึงได้หยิบ Daily มาเพื่อจะเขียนระบายความรู้สึกรวมถึงเรื่องราวที่ดำเนินอยู่ลงไป
แต่การ์ตูนก็รู้สึกประหลาดใจ เมื่อเปิด Daily หน้าแรก แต่ไม่รู้สึกถึงกลิ่นหอมของดอกไม้แห้งเลย การ์ตูนจึงเริ่มสังเกตหาความผิดปกติ ใน Daily และพื้นที่ที่จัดเก็บไว้ จนกระทั่งพบว่า ความผิดปกติ เกิดมาจากตัวของดอกไม้แห้งเอง การ์ตูนเริ่มสังเกตเห็นว่า กลีบของดอกไม้แห้งเริ่มหลุดออกมา ตกลงด้านล่างของซองพลาสติกที่หุ้มดอกไม้แห้งอยู่ การ์ตูนจึงแกะซองออกมา แต่เพียงแค่หยิบดอกไม้แห้งออกมาจากซองพลาสติก กลิบดอกไม้ที่ติดอยู่ ก็หลุดร่วงออกมาจนหมด ไม่มีกลีบติดตัวดอกอยู่เลยซักกลีบเดียว การ์ตูนรู้สึกเสียใจและเสียดายมาก แต่แล้วก็ต้องรู้สึกประหลาดใจ เมื่อได้เห็นว่า ที่แกนของดอกไม้ มีบางอย่าง ลักษณะคล้ายเมล็ดพันธุ์พืชอยู่ตรงกลางเพียงเมล็ดเดียว มีขนาดใหญ่พอสมควร การ์ตูนจึงได้ลองค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับเมล็ดที่ว่านี้ในอินเตอร์เน็ท แต่ก็ไม่พบข้อมูลใด ๆ เลย การ์ตูนจึงตัดสินใจ ลองนำเมล็ดนั้นไปปลูกลงในกระถางต้นไม้เปล่าที่มีเหลืออยู่ในสวนดอกไม้หน้าบ้าน แล้วนำมาวางไว้บนระเบียงห้องของเธอ
จากนั้น การ์ตูนได้นำเรื่องของเมล็ดนี้ไปเล่าให้กิ๊บฟัง และทั้งสองคนก็ช่วยกันดูแล สิ่งที่อยู่ในกระถางเพื่อรอวันที่มันจะงอกออกมา แต่เพียงแค่สัปดาห์แรก ก็มีบางอย่างงอกออกมาจากกระถาง ทั้งสองต่างก็ดีใจมาก โดยเฉพาะกิ๊บ ที่ดูเหมือนจะสามารถบรรเทาความเศร้าไปได้บ้าง ด้วยความอยากรู้ว่า สิ่งที่งอกออกมานั้น เป็นต้นไม้แบบไหนกันแน่ ทั้งสองพี่น้อง จึงช่วยกันดูแลต้นไม้นั้นเป็นอย่างดี แล้วมันก็โตขึ้นเรื่อย ๆ เริ่มแตกยอด แตกใบอ่อน จนรู้สึกว่า มันเริ่มจะคับกระถางไปแล้ว กิ๊บจึงตัดสินใจนำมันลงไปปลูกที่พื้นดินบริเวณสวนหน้าบ้าน โดยมีการ์ตูนเป็นลูกมืออยู่ตลอดเวลา แต่ ถึงแม้จะได้มีต้นไม้ที่ดูเหมือนจะเป็นสมาชิกใหม่ภายในบ้านเกิดขึ้น กิ๊บเองก็ยังไม่อาจที่จะลืมเรื่องราวของป๊อบได้เลย ถึงแม้เวลาที่มานั่งดูแลเจ้าต้นไม้นั้น จะทำให้มีความสุขและคลายความเศร้าลงได้บ้างก็ตาม
เวลาผ่านไป วันแล้ววันเล่า เดือนแล้วเดือนเล่า จนเกือบปี หลายสิ่งหลายอย่างก็เริ่มดีขึ้นเรื่อย ๆ กิ๊บที่พึ่งจะได้งานทำ ตอนนี้ก็เริ่มมีความมั่นคงในหน้าที่การงานมากขึ้น การ์ตูนเองก็เริ่มมีชื่อเสียงจากการเขียนมากขึ้น และมีงานติดต่อเข้ามาเรื่อย ๆ ส่วนเจ้าต้นไม้ ก็แตกกิ่งก้านสาขา จนเริ่มชูยอดดอกตูมออกมาให้เห็น แต่ทั้งสองคนไม่ทันสังเกตเห็น จนถึงวันที่ดอกตูมเริ่มบานออกมาให้เห็น กลิ่นหอมจากดอกไม้ก็ฟุ้งออกมาจนทั่วบ้าน ซึ่งเป็นเวลาที่ทั้งกิ๊บและการ์ตูนต่างก็ไม่อยู่บ้าน พอตกเย็นทั้งสองคนกลับมาพร้อมกันพอดี พอจับประตูหน้าบ้านเตรียมที่จะเปิด ทั้งสองก็ได้รับกลิ่นของดอกไม้ที่โชยออกมาจนทั่วบ้าน ทำให้รู้สึกผ่อนคลายมาก ทั้งกิ๊บและการ์ตูน จึงรีบกลับเข้าบ้าน แล้วไปดูที่ต้นไม้ที่ได้ปลูกไว้ สิ่งที่ทั้งสองพี่น้องได้เห็น สร้างความประหลาดใจ และทำให้ทั้งสองดีใจเป็นอย่างมาก จนทั้งสองคนนั่งชมดอกไม้ พูดคุยกันถึงเรื่องราวของดอกไม้ตั้งแต่ตอนที่ได้รับมาเป็นดอกไม้แห้งที่อยู่ใน Daily หน้าแรกจนถึงวันนี้ ทันใดนั้นเอง การ์ตูนก็เกิดปิ๊งไอเดียขึ้นมาทันที แล้วก็รีบชวนกิ๊บเข้าบ้านเพื่อไปเขียนเรื่องราวของดอกไม้นี้ต่อในเวลาต่อมา
ด้วยความคิด และมุมมองของทั้งกิ๊บและการ์ตูน ที่โตขึ้น เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น ทำให้ทั้งสองได้มองเห็นความจริงที่เกิดขึ้นว่า “ เพียงแค่เมล็ดเล็ก ๆ มันยังสามารถเติบโตขึ้นเป็นต้นไม้ต้นใหญ่ ผลิดอกที่สวยงามออกมาให้ได้ชมกันอยู่เรื่อย ถึงมันจะต้องใช้เวลานานก็ตาม ก็เหมือนกับชีวิตคนเรา ที่จะต้องเติบโตอยู่ในสังคมอันกว้างขวาง มีผู้คนที่มากหน้าหลายตา หลากความคิดเห็นมากมาย มันมีทั้งอุปสรรคต่าง ๆ นานา ที่เราจะต้องฟันฝ่ามันออกไปให้ได้ เพื่อเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ในวันข้างหน้า ในอนาคตต่อไป “
แล้วหลังจากวันนั้น กิ๊บ จากที่เคยโศกเศร้าเพราะผิดหวังในความรักที่ยากจะลืมเลือนมันลงไป ก็สามารถละทิ้งความเศร้าที่มีอยู่ กลับมาเป็นพี่กิ๊บคนเดิมได้ ส่วนการ์ตูน พอเห็นพี่สาวเริ่มดีขึ้นจนกลับมาเป็นพี่สาวคนเดิม ก็รีบชวนพี่สาวมาร่วมงาน และช่วยกันสร้างสรรค์ผลงานดี ๆ ออกสู่สาธารณชนต่อไป จนทั้งสองได้ทำหนังสือที่เป็นของตัวเอง และก็ได้รับการตอบรับจากผู้อ่านเป็นอย่างดี จนสามารถประสบความสำเร็จในชีวิตของการเป็นนักเขียนที่ดีในเวลาต่อมา ส่วนต้นไม้ที่สองพี่น้องช่วยกันปลูก ตอนนี้ก็เติบโตเป็นต้นไม้ใหญ่ ที่คอยให้ร่มเงาแก่บ้านหลังนี้ และกลิ่นหอมของดอกไม้ที่ฟุ้งกระจายอยู่เต็มบ้าน ที่คอยทำให้ สองพี่น้องรู้สึกผ่อนคลาย และมีกำลังใจที่จะสู้ต่อไป และทุกครั้งที่มีกระแสลมแรงพัดผ่านมา ก็จะมีดอกไม้ที่มีสีสันสวยงาม และกลิ่นที่หอมสดชื่นมากกว่าดอกไม้ใด ๆ ที่หลุดออกจากช่อดอก ปลิวไปตามลม เพื่อไปสรรค์สร้างเรื่องราวของดอกไม้แห้งในสถานที่อื่น ๆ ต่อไป……………………
mrsomchaimee.wordpress.com 